Niagara Falls and ijshockey match (AHL)

Hallo allemaal,

Een tijdje terug moest het er toch maar van komen, Ontario tourist attraction #1 is definitief afgevinkt: the Niagara Falls zijn op de gevoelige plaat gezet! :D Ik heb dat weekend een bezoekje gebracht aan Joep's crib in Hamilton (heftig staal dorpje met een half miljoen inwoners vlakbij Toronto). In dit weekend zijn we samen met twee andere Oostenrijkers afgereisd naar de falls. Ik moet zeggen dat de falls zeker spectaculair zijn, zeker als je onderaan de falls gaat staan met je gele poncho en tering nat wordt van al het water. Je kunt namelijk een tour doen achter de watervallen waarbij je letterlijk onderaan de voet van waterval eindigt.


The horse shoe fall



Aan de voet van de fall met een mooie gele poncho :D

Naast de grote (Canadien) fall rechts is er ook een kleinere (American) fall links.

Na een uurtje naar vallend water te hebben gekeken hadden we het ook wel weer gezien en hebben we de rest van Niagara Falls (want zo heet de stad ook) bezocht. Het blijkt dat er voor de rest geen kont te doen is behalve een casino bezoeken, dus zijn we maar lekker in de Tim Hortens gaan zitten ;). Het waren trouwens echt leuke mensen die Oostenrijkers (waren een vriend en vriendin van de vriend van Joep). Ik wilde eigenlijk nog steeds graag naar een ijshockey wedstrijd, maar gezien de playoffs begonnen waren had ik dat al uit mijn hoofd gezet (alle tickets zijn dan echt mega duur: 100+ euro voor een plekkie achter een paal onder de veel te warme lampen in het stadion). Nu bleek de mannelijke Oostenrijker (Flo) een ijshockey scheids te zijn in Oostenrijk en hij kon nog wel een paar tickets regelen voor een AHL (lagere league) wedstrijd. We zijn dus de volgende dag nog even naar een wedstrijd van de Bulldogs in Hamilton geweest (is het 2e elftal van de Montreal Canadiens). Uiteraard was de wedstrijd van een iets lager niveau, maar het was nog zeker spectaculair om te zien hoe de spelers elkaar de boardingen in rammen. Er zijn eigenlijk maar een paar regels voor lichamelijk contact en die houden hoofdzakelijk in dat je alleen een speler onderuit mag schaatsen als de puck zich binnen een straal van 3m van de speler bevind. Verder mag je stick niet boven zijn schouders uitkomen. Je kunt je dus voorstellen dat dit redelijk wat spectaculaire acties met oplevert ;).
Verder is het echt een mega snel spel, dus super om te volgen. Ik zit nu ook helemaal in de playoffs en zit veel avonden met huisgenoten voor de tv gekluisterd. 

Niagara Falls skyline

De bootjes, die helaas vanwege het ijs (het witte op de foto) nog niet voeren.

De ijshockey match

Hier het bewijs dat ik er echt ben geweest en dat de vorige foto niet van internet geplukt is ;)

Naast alle fun komt het einde van het project ook zeker in zicht. Ik heb nog 3 weken project te gaan en dan nog een afrondweek met een grote health care, caregiving and disability conferentie (FICCDAT) waar mijn driving simulator concept ook gepresenteerd wordt. Er staat nu dus aardig wat druk op de ketel aangezien ik over drie weken het concept ook echt af moet hebben voor de presentatie. Maar het is zeker leuk om te zien dat het ontwerp nu beetje bij beetje concreet wordt. Als jullie trouwens een beter beeld willen krijgen van alle bezigheden van Toronto Rehab en het CEAL project (CEAL is alles wat met de motion base en dus ook mijn project over de driving simulator te maken heeft), dan zou je eens een kijkje kunnen nemen in het jaarlijkse blad van Toronto Rehab dat een paar weken terug uitgekomen is. Klik hier voor +10, op pagina 52 en 53 vind je CEAL.

Afgelopen week hebben we de eerste tests gedaan met staislab op de motion base. In de cabine bevindt zich een trap die met de motion base onder verschillende hoeken gezet kan worden om zo experimenten met traplopen uit te voeren. Ik moet zeggen dat het een bijzonder ervaring is om in het lab aanwezig te zijn als je motion base 15 graden kantelt :D.

Een pica vanuit een andere hoek

Verder heb ik vandaag concrete reisplannen gemaakt voor na mijn stage, ook zeer heftig! :D. Ik ga zeker weten nog een bezoekje brengen aan Boston (US), Vancouver, Montreal en Quebec city. Mochten de financiële middelen het toestaan, dan wellicht nog meer.

Dat was het weer voor nu, fijn dat je het tot het einde van het stukje hebt gehaald, dat betekend dat het dus toch niet te saai was ;).

Tot blogs!
Bastian