Welkom!

Boeren, Burgers, Buitenlui en Arbeiders,

Top dat jullie mij blog hebben weten te vinden, ik hoop dat het niet meteen het laatste bezoek is. Zoals jullie uiteraard weten zit ik op het moment in Toronto, Canada om die 15ECTS voor mijn stage binnen te harken. Ik doe mijn stage bij het Toronto Rehabilitation Institute (TRI) en heb hier echt een vette opdracht. Ik mag namelijk een concept onwerp voor een rij-simulator gaan ontwerpen. De hexapod (6-DOF motion system) is al aanwezig bij TRI, nu aan mij de taak om hier de overige ingredienten aan toe te voegen. Hierover later ongetwijfeld meer.

Ik zal proberen om op dit blog weekelijks wat foto's en regeltjes tekst te plaatsen voor de geïnteresseerden onder u. Mocht je het te lang vinden duren, of gewoon graag aanspraak hebben dan kun je natuurlijk altijd een mailtje sturen.

Cheers,

Bastian



zaterdag 14 mei 2011

Niagara Falls and ijshockey match (AHL)

Hallo allemaal,

Een tijdje terug moest het er toch maar van komen, Ontario tourist attraction #1 is definitief afgevinkt: the Niagara Falls zijn op de gevoelige plaat gezet! :D Ik heb dat weekend een bezoekje gebracht aan Joep's crib in Hamilton (heftig staal dorpje met een half miljoen inwoners vlakbij Toronto). In dit weekend zijn we samen met twee andere Oostenrijkers afgereisd naar de falls. Ik moet zeggen dat de falls zeker spectaculair zijn, zeker als je onderaan de falls gaat staan met je gele poncho en tering nat wordt van al het water. Je kunt namelijk een tour doen achter de watervallen waarbij je letterlijk onderaan de voet van waterval eindigt.

The horse shoe fall

Aan de voet van de fall met een mooie gele poncho :D

Naast de grote (Canadien) fall rechts is er ook een kleinere (American) fall links.

Na een uurtje naar vallend water te hebben gekeken hadden we het ook wel weer gezien en hebben we de rest van Niagara Falls (want zo heet de stad ook) bezocht. Het blijkt dat er voor de rest geen kont te doen is behalve een casino bezoeken, dus zijn we maar lekker in de Tim Hortens gaan zitten ;). Het waren trouwens echt leuke mensen die Oostenrijkers (waren een vriend en vriendin van de vriend van Joep). Ik wilde eigenlijk nog steeds graag naar een ijshockey wedstrijd, maar gezien de playoffs begonnen waren had ik dat al uit mijn hoofd gezet (alle tickets zijn dan echt mega duur: 100+ euro voor een plekkie achter een paal onder de veel te warme lampen in het stadion). Nu bleek de mannelijke Oostenrijker (Flo) een ijshockey scheids te zijn in Oostenrijk en hij kon nog wel een paar tickets regelen voor een AHL (lagere league) wedstrijd. We zijn dus de volgende dag nog even naar een wedstrijd van de Bulldogs in Hamilton geweest (is het 2e elftal van de Montreal Canadiens). Uiteraard was de wedstrijd van een iets lager niveau, maar het was nog zeker spectaculair om te zien hoe de spelers elkaar de boardingen in rammen. Er zijn eigenlijk maar een paar regels voor lichamelijk contact en die houden hoofdzakelijk in dat je alleen een speler onderuit mag schaatsen als de puck zich binnen een straal van 3m van de speler bevind. Verder mag je stick niet boven zijn schouders uitkomen. Je kunt je dus voorstellen dat dit redelijk wat spectaculaire acties met oplevert ;).
Verder is het echt een mega snel spel, dus super om te volgen. Ik zit nu ook helemaal in de playoffs en zit veel avonden met huisgenoten voor de tv gekluisterd. 
Niagara Falls skyline

De bootjes, die helaas vanwege het ijs (het witte op de foto) nog niet voeren.
De ijshockey match

Hier het bewijs dat ik er echt ben geweest en dat de vorige foto niet van internet geplukt is ;)


Naast alle fun komt het einde van het project ook zeker in zicht. Ik heb nog 3 weken project te gaan en dan nog een afrondweek met een grote health care, caregiving and disability conferentie (FICCDAT) waar mijn driving simulator concept ook gepresenteerd wordt. Er staat nu dus aardig wat druk op de ketel aangezien ik over drie weken het concept ook echt af moet hebben voor de presentatie. Maar het is zeker leuk om te zien dat het ontwerp nu beetje bij beetje concreet wordt. Als jullie trouwens een beter beeld willen krijgen van alle bezigheden van Toronto Rehab en het CEAL project (CEAL is alles wat met de motion base en dus ook mijn project over de driving simulator te maken heeft), dan zou je eens een kijkje kunnen nemen in het jaarlijkse blad van Toronto Rehab dat een paar weken terug uitgekomen is. Klik hier voor +10, op pagina 52 en 53 vind je CEAL.
Afgelopen week hebben we de eerste tests gedaan met staislab op de motion base. In de cabine bevindt zich een trap die met de motion base onder verschillende hoeken gezet kan worden om zo experimenten met traplopen uit te voeren. Ik moet zeggen dat het een bijzonder ervaring is om in het lab aanwezig te zijn als je motion base 15 graden kantelt :D.

Een pica vanuit een andere hoek

Verder heb ik vandaag concrete reisplannen gemaakt voor na mijn stage, ook zeer heftig! :D. Ik ga zeker weten nog een bezoekje brengen aan Boston (US), Vancouver, Montreal en Quebec city. Mochten de financiële middelen het toestaan, dan wellicht nog meer.

Dat was het weer voor nu, fijn dat je het tot het einde van het stukje hebt gehaald, dat betekend dat het dus toch niet te saai was ;).

Tot blogs!
Bastian

zondag 1 mei 2011

Las Vegas, Hooverdam en Grand Canyon

Beste Dutchmen,

Welcome to fabulous Las Vegas, Nevada!

Het is inmiddels al even geleden is dat ik hierheen ben geweest, maar dat betekent niet dat de verhalen er minder om worden. Ik heb samen met Joep (een goede vriend), Nick en Thijs (twee andere studenten van de TU/e) en Mathias (ein deutcher, jawohl!) vier hele dikke dagen doorgebracht in Las Vegas. Het plan was om te meeten in de hotelkamer in Vegas aangezien iedereen van een ander stekkie kwam. Joep en ik zijn vanuit Toronto gevlogen, Nick vanuit Florida (USA) en Mathias en Thijs zijn met de auto vanuit Phoenix (USA) de woestijn ingereden.

Deze stad is echt werkelijk waar niet te vergelijken met elke andere stad in de wereld. Het begint al in het vliegtuig: het is namelijk echt te idioot om die stad vanuit de lucht te zien liggen zo midden in de woestijn. Maarrrr dat is nog maar het begin, bij binnenkomst wordt je constant overweldigd door de meest indrukwekkende, idiote en te overdreven luxe dingen. De hotels zijn echt massive en super luxe, er zijn zoveel neonlampen overal dat je niet eens weet of het dag of nacht is. En dan natuurlijk de casino's: nooit geweten dat je letterlijk kunt verdwalen tussen de gokautomaten (uiteraard niet gebeurd, want ik heb een richtingsgevoel als een postduif :D). Ik wist trouwens van tevoren niet dat alles in Las Vegas bestaat uit hotels. In een hotel zit echt alles: zwembaden, casino's, restauranten, clubs, bars, achtbanen, half venetië en je kunt er ook nog eens in slapen;). Je hebt dus bijna geen `losstaande' casino's, restaurants, ed. Verder is er uiteraard niets bijzonders gebeurd in Vegas, we hebben ons echt als engeltjes gedragen! Hieronder een paar pics.


Dit was ons stekkie voor de vier dagen. Het hotel met het grootste zwembad van Vegas, nice! Tevens staan er bij elke deur minimaal twee medewerkers, want stel je toch eens voor dat je zelf de deur open zou moeten duwen... :D

Qua uiterlijk was ons hotel `een beetje saai' in vergelijking met de andere hotels. Hierboven het Excaliber hotel.


De MGM Grand


Het New York New York hotel inclusief empire state building, brooklyn bridge en het rokkefeller op schaal nagemaakt. En zoals je ziet is er een hele vette achtbaan om het hotel heen gebouwd, echt niet te geloven.


Hier zie je het interieur van het Venetian hotel. Je moet je even voorstellen dat dit op de tweede verdieping is en dat je met de gondels door het hele hotel heen kunt varen langs de vele restaurants en shops. Uiteraard neemt de gondelier de moeite om te zingen tijdens het varen!

Het Bellagio met de beroemde fonteinen.
Voor de liefhebbers hieronder een filmje waarin je kunt zien hoe de fonteinen op de muziek `dansen', wel het geluid aanzetten dus!

Verder hebben we ook een dag een auto gehuurd en hebben we de Hooverdam en de Grand Canyon bezocht. Beide waren ook zeker de moeite waard! Het meest bijzondere was wel dat de GC onafgeschermd was, d.w.z. je kon gewoon op het randje gaan zitten en 2200ft naar beneden kijken, zeer heftig!

De Hooverdam

De generatoren in de Hooverdam, oa bekend van de James Bond film. Los daarvan wekken ze ook energie op:D.

Ughh, onderweg moest even de vredespijp gerookt worden om de GC te betreden.

Op het randje van de Grand Canyon.

Prachtige Allstars en het zicht naar beneden, 2200ft!

Spreekt voor zich denk ik....
 Verder proberen die Amerikanen je echt nog van alles aan te smeren bij het huren van een auto, echt grappig. Wij hadden een mid-size SUV gehuurd, omdat je voor de GC ook een stukje offroad moest. Komen we bij die praatjesmaker en zegt hij: Would you maybe like something bigger, more comfortable? Dus ik begin te lachen en vraag waarom je voor 4 personen, als je al een auto ter grote van een Volkswagen Touran hebt, nog een grotere unit nodig hebt? Waarop hij heel serieus zegt dat hij nog twee klassen groter heeft. Maar goed, het geeft maar aan in wat voor dikke wagens ze hier rijden :D.

Uiteraard zijn deze potten niet te koop, want Amerikanen houden zich keurig aan de regels.  Deze staan er gewoon voor de versiering..... NOT!

 
Een random avondje stappen in Vegas :D. Vlnr: Nick, de man met een vlieg in zijn oog, Joep, Thijs en Mathias. De foto is gemaakt in een club op de 50e verdieping, met een prachtig uitzicht op over `the Strip'.

De foto vanaf het dakterras van de club, maar dan zonder die malloten zodat je het uitzicht wel kunt zien. Op de foto zie je o.a. het Luxor, Cosmopolitan, Area, het Bellagio en het Ceasar's palace.
 Verder gaat met mij alles prima hier! Ben helemaal opgenomen in de cultuur en zit vol spanning met de overige Canadezen de ijshockey playoffs te volgen. Zeker een heftige sport, zouden ze in Nederland ook aan moeten schaffen! Verder gaat het project ook lekker zijn gangetje. Het is lastig, maar het leuke is dat het nu een beetje vorm begint te krijgen. Mocht ik binnenkort een noemenswaardig plaatje hebben dan zal ik hem zeker posten. Dat was hem weer, bedankt voor het lezen en tot de volgende keer! :)

zondag 17 april 2011

New York & Washington DC

Hallo allemaal,

Hier dan het super spannende vervolg op het vorige stukje. Na een aantal weken Canadese gronden verkend te hebben, was het tijd voor de USA. Ik heb een weekje vrij genomen om samen met Roos deze twee steden te kunnen bezoeken. Veel mensen hebben dezelfde vooroordelen over Canada en de USA. Mijn conclusie is dat deze vooroordelen over de USA absoluut waar zijn, in tegenstelling tot Canada :D. Politieagenten in de USA leven op donuts en misbruiken sirenes waar mogelijk, de gemiddelde Amerikaan is niet al te intelligent (laten we het netjes houden), Amerikanen leven op fastfood, ouders van schoolkinderen hebben nogal last van cellulitis en als je verder zegt dat je uit Nederland komt, krijg je altijd hetzelfde antwoordt: Nederland=Amsterdam=drugs=cool (als ze al weten dat Nederland in Europa ligt :D). Verder heeft elke Amerikaan `detectiepoortje spelen' als hobby. Ik ben in de USA vaker door die piep-units gegaan, dan in de rest van mijn jeugdige leven (soms zelfs 2x per attractie). Zelfs in het White House visitor centre hadden ze zo'n unit staan, terwijl er niets waardevols te vinden was en het zo ver van het witte huis af lag dat je minimaal een atoombom moest laten ontploffen om het White House ook maar enige vorm van schade toe te brengen.

Maar goed, tot zo ver de detectiepoortjes, want naast de detectiepoortjes is NY echt een hele vette stad. Het is gewoon niet te geloven hoe hoog die gebouwen zijn, onder de 50 verdiepingen hoor je er gewoon niet bij. Om een impressie te geven hieronder een foto vanaf de 86e verdieping van het empire state building.

Even een leuk feitje, het duurde maar 14 maanden om het gebouw van 381 meter uit de grond te stampen in 1931, wat neerkomt op meer dan 1 verdieping per dag. Op piektijden werken er 3000 arbeiders per dag, dat is nog eens samenwerken ;). Hieronder het uitzicht aan de andere kant.

Verder hebben we natuurlijk nog heel wat meer bezienswaardigheden afgevinkt. Het meest indrukwekkende was zeker weten de WTC side. We hebben hier een rondleiding van een ex-brandweerman gehad die zijn, nogal aangrijpende, verhaal achter 9-11 vertelde. Hieronder de foto van de WTC side nu.
Verder zou Manhatten, Manhatten niet zijn als er niet opnieuw mega grote gebouwen neergezet worden, de site wordt weer compleet volgebouwd (5 nieuwe wolkenkrabbers). De nieuwe gebouwen worden stuk voor stuk echt weer engineering master pieces en gaan er zeker weten mega spectaculair uit zien. Het gebouw hieronder is het nieuwe WTC 1 gebouw en wordt nog hoger dan de oude torens. Maar, als compromis met de slachtoffers, komen de mensen niet hoger te zinnen dan de oude WTC torens, ze plaatsen er namelijk een mega tv antenne op om toch weer het hoogste gebouw te zijn :D. Op de plek van de oude WTC 1 en 2 torens komt een monument.
Dikke unit in aabouw.
Verder hebben we uiteraard het vrijheidsbeeld afgevinkt. Na 100 detectiepoortjes en uitbundig onderhandelen mochten we ook nog een stukje het beeld in. Nou ja, eigenlijk sta je bovenin de sokkel en kun je net onder de rok van het beeld kijken ;). Mocht je in de kroon willen dan moest je minimaal 25000 detectiepoortjes door dus dat hebben we maar niet gedaan.

Gelukkig dat ik op dat moment aanwezig was, want ik spotte een loszittend moertje. Maar voor een doorgewinterde werktuigbouwer als ik was dat natuurlijk snel gefixt.

Schitterende view vanaf het bootje.
Verder hebben we gewoon echt een super tijd gehad in NY, hadden een erg mooi en gunstig gelegen hostel, het eten was er goed (en vooral veul!) en het weer was ook dikke prima. Ik zou er verder niet veel woorden aan vuil willen maken en de foto's hun werk laten doen. Owja, we zijn ook nog in de vetste winkel geweest die een werktuigbouwer zich maar kan bedenken, namelijk de LEGO winkel :D.

Ik heb de voorraad nog even een beetje uitgebreid ;).
NY vanuit het central park

Times square, zoveel schermen en neon lampen dat je gewoon niet meer weet of het overdag of nacht is.

Brooklyn Bridge by night

Heb nog even vriendjes met de NYPD gemaakt, altijd handig als je een keer in de problemen zit;)

Zonsondergang in Battery park, heel mooi!

Where he belongs! :D

Verder echt nog tal van andere dingen bezocht. Om een impressie te geven: we zijn nog naar het Rockefeller gebouw geweest, Broadway en natuurlijk de Apple store waar ik nog even een iPod Nano voor 70 Amerikaanse monopoly geldjes goedkoper op de kop heb getikt. Verder ook Union square, Metropolitan Museum, Colombia University, Macy's (grootste warenhuis ter wereld). Ook hebben we nog even door Harlem gelopen, moet zeggen dat het een heel raar gevoel is om in één keer de enige blanke te zijn :D. 

Na deze 5 dagen NY, volgde nog 2,5 dag WDC en het verschil tussen deze steden is zeer groot. Waar NY massive, indrukwekkend en druk is, doet WDC meer aan een Eindhoven denken. Het was een leuke stad, maar zeker niet te vergelijken met NY. WDC staat nogal in het teken van de monumenten. De een nog groter dan de ander, te idioot voor woorden. Elk nieuw monument moet weer groter worden dan de vorige, anders is het niet eerbiedig genoeg tegen over het nieuwe monument.:D Brave toeristen als wij zijn hebben we ze toch allemaal maar even afgevinkt. Moraal van de monumenten: Amerikanen vinden zichzelf geweldig en laten dat graag zien aan de hand van beton. Het zijn mooie en indrukwekkende units, maar het jammerlijke is dat uit elk monument naar voren komt dat Amerika geweldig is. Het mooie is dat we tijdens een ijshockey wedstrijd in een sportpub 2u lang met een Amerikaan gesproken hebben die dat nog eens fijn bevestigde:). Dat was echt een toffe vent met nogal wat zelfspot.

Nooit geweten dat het White House zich achter tralies bevond ;)

Blijkbaar hadden wij het getroffen door op 1 van de 2 feesten die WDC kent aanwezig te zijn: het cherry blossom festival! Hier moesten we dan ook maar even aan ruiken. Veel meer dan een hoop mensen, slechte muziek en bloemetjes was het helaas niet. Het afsluitende vuurwerk was wel indrukwekkend.

Roos had het `ET-gevoel`.


Dit is wel iets beter dan de Volvo V70 waar de agenten het in Nederland mee moeten doen.

Albert Einstein, een man naar mijn hart en tevens het enige beeld zonder het `Amerika is geweldig' gevoel :D.
 
Hieronder even wat foto's voor de WTB'ers, de rest kan hier stoppen ;). WDC heeft namelijk het vetste museum ter wereld: Air and Space museum. Ik heb hier echt een halve dag rond gelopen en ben de 2e dag nog even terug geweest. :) Super veel over de opkomst van de burgerluchtvaart en natuurlijk de ruimtevaart. Ik heb zojuist gehoord dat ik net te vroeg ben gegaan, want binnenkort komt spaceshuttle `Discovery' naar dit museum omdat hij zijn laatste vlucht heeft gehad.
De X-15A-1, het vliegtuigje dat even mach 5.6 heeft aangetikt.

Raketjes te koop, zo goed als nieuw!

De originele capsule van de apollo 11 missie. Hierin zijn de astronouten die als eerste voet op de maan hebben gezet terug gekomen. Hij ziet er ook nog heftig toegetakeld uit! :D.
Tot zover dit betoog. Vegas houden jullie nog van mij tegoed, al zal dat niet zo'n lang verhaal worden, want what happens in Vegas stays in Vegas ;).

Groeten,
Bastian



donderdag 7 april 2011

Roosje, een weekendje Toronto, Algonquin Park, NY en DC

Gegroet volgelingen!

Super bedankt voor alle reacties, belletjes, telepatische berichten, rooksignalen, skypegesprekken en schopmailtjes dat ik weer eens wat moet posten. Blijkbaar heeft het geholpen :D. Mijn vorige post is zo lang geleden dat ik net mijn blog opnieuw moest lezen om erachter te komen wat ik allemaal al wel, en vooral niet verteld had. Because I have weather a lot with ge-made.

De laatste weken waren echt super, stage stond even op een iets lager pitje, maar pruttelt nog steeds lekker door. Het project vordert echter prima en het project wordt steeds interessanter. Ik heb gisteren te horen gekregen dat er weer meer financiële toezeggingen gedaan zijn en dat het dus zeer realistisch dat hij ook daadwerkelijk gebouwd gaat worden.
In de tussentijd heb ik mij vermaakt met een hoop tripjes. Toronto is uitgebreid verkend, ik ben naar Algonquin Park (groot en mooi natuurpark in Canada), New York en Washington DC geweest. Het leukste is natuurlijk dat Roosmarijn aka `mijn vriendin'  inmiddels ook in Toronto is! Het is ook niet geheel toevallig dat alle tripjes op dit moment plaats vinden ;).

Roosje is op 11-03 aangekomen na dikke vertraging, heeft verder niets met haar gewicht te maken, maar de planning was dat ze er een dag eerder zou zijn, en ze blijft voor 5 weken. Het weekend daarna hebben we samen met Joep 'ik ben aan de proteïnen' Michels (een goede vriend uit Eindhoven) Toronto verkend. We hebben ons heerlijk gedragen als chinezen, en in 1 weekend de SD kaart van de camera volgeschoten met al het moois dat Toronto op dit moment te bieden heeft. Dit houdt in: Bastian, Roos, de CN-tower, China town, het Roger centre (baseball & ijshockey stadion), Kensington market, het royal ontario museum, een of ander veel te duur kasteel, Tim Hortens (koffie unit), de University of Toronto, Toronto Rehab, Union station, de ijshockey hall of fame, Dundas square (times square van Toronto) en owja, Joep staat er ook op :D. Below de pics.
 
Het Rogers Centre, waar ze inmiddels carnavel blijken te vieren

Roosje doet de CN tower na.

Het schitterende uitzicht vanuit de CN tower over Toronto

Een etentje voor drie bovenin de CN tower. Zoals je ziet zag het eten er goed uit, maar daar is ook alles mee gezegd. Het was koud, beetje flauw en vooral veel te duur :P. Gelukkig was het uitzicht mooi.
In de ijshockey hall of fame.

Botje met de prodent lach in het Ontario Museum


Het veel te prijzige kasteel, dus na even oooohhh en aaaahhh gezegd te hebben geloofden we het wel.

Een gevecht tussen de man van steen en de man van staal.

Het weekend daarna ben ik met Roosje naar Algonquin Park geweest. Dit is echt een mega mooi natuurgebied meer richting het midden van Canada. We hebben een auto gehuurd en zijn langs de mooie bevroren (!) kust naar het Park gereden. Hebben daar overnacht in een supermooi hutje aan het water en zijn de volgende dag het park ingeweest. Hier hebben we een aantal hike trials afgevinkt, het uitzicht was echt prachtig (zie foto's)! We hebben de mazzel gehad om nog even een Moose (rendier) in het echt in het park te spotten, die voor onze auto de weg over stak. De beesten lopen daar in het wild rond en we werden gewaarschuwd dat die beesten zonder richting aan te geven de weg oversteken. Er worden daar regelmatig Moose aangereden en de kans dat jij het overleefd is 50%. We hebben in plaats van het aanrijden van de Moose dus maar een foto's gemaakt, die overlevings kans is iets groter :P.
Vastgevroren aan het bankje van het uitzicht genieten!



Zoals je ziet had het aardig gesneeuwd. Ik heb zo'n vermoeden dat ze hier het sneeuwschuiven achterwege laten en gewoon wachten op de zomer :D.


The road ahead is empty. (Vrij vertaald als: vol gas!)

Eerste poging tot hiken.


Nadat Roos mij had uitgegraven, kwamen we op deze plek met echt een super mooi uitzicht terecht.


Geef mij maar waterijs!

De Moose, die maar 1 gewei heeft. (heeft waarschijnlijk al een keer een auto gekopt ;)) 


De brug naar de bewoonde wereld

Op reis op zijn Canadees' met koffie in een drinkbeker en een mega muffin.


Op dit bevroren strand mag niet gepilst worden boven zee-niveau. Tevens mag je honden niet laten zitten. Beetje rare vogels die Canadezen :D.

Nou dat was hem weer voor deze keer, de tijd is op. NY en DC houden jullie van mij tegoed in een volgende post, die uiteraard veel sneller zal komen dan deze. Nu staat eerst Las Vegas voor de deur (en Joep ook bijna). Ik vertrek morgen met Joep en nog twee andere gozerts van de TU/e naar Las Vegas en heb hier echt super veel zin in! Roos is op dit moment met Karen (vriendin uit Maastricht) in Montreal ontzettende vrouwen dingen aan het doen, dus dan kan ik mooi met de mannen op pad :D.
Leuk dat jullie het berichtje weer gelezen hebben, tot de volgende post!

Cheers,
Bastian