Welkom!

Boeren, Burgers, Buitenlui en Arbeiders,

Top dat jullie mij blog hebben weten te vinden, ik hoop dat het niet meteen het laatste bezoek is. Zoals jullie uiteraard weten zit ik op het moment in Toronto, Canada om die 15ECTS voor mijn stage binnen te harken. Ik doe mijn stage bij het Toronto Rehabilitation Institute (TRI) en heb hier echt een vette opdracht. Ik mag namelijk een concept onwerp voor een rij-simulator gaan ontwerpen. De hexapod (6-DOF motion system) is al aanwezig bij TRI, nu aan mij de taak om hier de overige ingredienten aan toe te voegen. Hierover later ongetwijfeld meer.

Ik zal proberen om op dit blog weekelijks wat foto's en regeltjes tekst te plaatsen voor de geïnteresseerden onder u. Mocht je het te lang vinden duren, of gewoon graag aanspraak hebben dan kun je natuurlijk altijd een mailtje sturen.

Cheers,

Bastian



zondag 17 april 2011

New York & Washington DC

Hallo allemaal,

Hier dan het super spannende vervolg op het vorige stukje. Na een aantal weken Canadese gronden verkend te hebben, was het tijd voor de USA. Ik heb een weekje vrij genomen om samen met Roos deze twee steden te kunnen bezoeken. Veel mensen hebben dezelfde vooroordelen over Canada en de USA. Mijn conclusie is dat deze vooroordelen over de USA absoluut waar zijn, in tegenstelling tot Canada :D. Politieagenten in de USA leven op donuts en misbruiken sirenes waar mogelijk, de gemiddelde Amerikaan is niet al te intelligent (laten we het netjes houden), Amerikanen leven op fastfood, ouders van schoolkinderen hebben nogal last van cellulitis en als je verder zegt dat je uit Nederland komt, krijg je altijd hetzelfde antwoordt: Nederland=Amsterdam=drugs=cool (als ze al weten dat Nederland in Europa ligt :D). Verder heeft elke Amerikaan `detectiepoortje spelen' als hobby. Ik ben in de USA vaker door die piep-units gegaan, dan in de rest van mijn jeugdige leven (soms zelfs 2x per attractie). Zelfs in het White House visitor centre hadden ze zo'n unit staan, terwijl er niets waardevols te vinden was en het zo ver van het witte huis af lag dat je minimaal een atoombom moest laten ontploffen om het White House ook maar enige vorm van schade toe te brengen.

Maar goed, tot zo ver de detectiepoortjes, want naast de detectiepoortjes is NY echt een hele vette stad. Het is gewoon niet te geloven hoe hoog die gebouwen zijn, onder de 50 verdiepingen hoor je er gewoon niet bij. Om een impressie te geven hieronder een foto vanaf de 86e verdieping van het empire state building.

Even een leuk feitje, het duurde maar 14 maanden om het gebouw van 381 meter uit de grond te stampen in 1931, wat neerkomt op meer dan 1 verdieping per dag. Op piektijden werken er 3000 arbeiders per dag, dat is nog eens samenwerken ;). Hieronder het uitzicht aan de andere kant.

Verder hebben we natuurlijk nog heel wat meer bezienswaardigheden afgevinkt. Het meest indrukwekkende was zeker weten de WTC side. We hebben hier een rondleiding van een ex-brandweerman gehad die zijn, nogal aangrijpende, verhaal achter 9-11 vertelde. Hieronder de foto van de WTC side nu.
Verder zou Manhatten, Manhatten niet zijn als er niet opnieuw mega grote gebouwen neergezet worden, de site wordt weer compleet volgebouwd (5 nieuwe wolkenkrabbers). De nieuwe gebouwen worden stuk voor stuk echt weer engineering master pieces en gaan er zeker weten mega spectaculair uit zien. Het gebouw hieronder is het nieuwe WTC 1 gebouw en wordt nog hoger dan de oude torens. Maar, als compromis met de slachtoffers, komen de mensen niet hoger te zinnen dan de oude WTC torens, ze plaatsen er namelijk een mega tv antenne op om toch weer het hoogste gebouw te zijn :D. Op de plek van de oude WTC 1 en 2 torens komt een monument.
Dikke unit in aabouw.
Verder hebben we uiteraard het vrijheidsbeeld afgevinkt. Na 100 detectiepoortjes en uitbundig onderhandelen mochten we ook nog een stukje het beeld in. Nou ja, eigenlijk sta je bovenin de sokkel en kun je net onder de rok van het beeld kijken ;). Mocht je in de kroon willen dan moest je minimaal 25000 detectiepoortjes door dus dat hebben we maar niet gedaan.

Gelukkig dat ik op dat moment aanwezig was, want ik spotte een loszittend moertje. Maar voor een doorgewinterde werktuigbouwer als ik was dat natuurlijk snel gefixt.

Schitterende view vanaf het bootje.
Verder hebben we gewoon echt een super tijd gehad in NY, hadden een erg mooi en gunstig gelegen hostel, het eten was er goed (en vooral veul!) en het weer was ook dikke prima. Ik zou er verder niet veel woorden aan vuil willen maken en de foto's hun werk laten doen. Owja, we zijn ook nog in de vetste winkel geweest die een werktuigbouwer zich maar kan bedenken, namelijk de LEGO winkel :D.

Ik heb de voorraad nog even een beetje uitgebreid ;).
NY vanuit het central park

Times square, zoveel schermen en neon lampen dat je gewoon niet meer weet of het overdag of nacht is.

Brooklyn Bridge by night

Heb nog even vriendjes met de NYPD gemaakt, altijd handig als je een keer in de problemen zit;)

Zonsondergang in Battery park, heel mooi!

Where he belongs! :D

Verder echt nog tal van andere dingen bezocht. Om een impressie te geven: we zijn nog naar het Rockefeller gebouw geweest, Broadway en natuurlijk de Apple store waar ik nog even een iPod Nano voor 70 Amerikaanse monopoly geldjes goedkoper op de kop heb getikt. Verder ook Union square, Metropolitan Museum, Colombia University, Macy's (grootste warenhuis ter wereld). Ook hebben we nog even door Harlem gelopen, moet zeggen dat het een heel raar gevoel is om in één keer de enige blanke te zijn :D. 

Na deze 5 dagen NY, volgde nog 2,5 dag WDC en het verschil tussen deze steden is zeer groot. Waar NY massive, indrukwekkend en druk is, doet WDC meer aan een Eindhoven denken. Het was een leuke stad, maar zeker niet te vergelijken met NY. WDC staat nogal in het teken van de monumenten. De een nog groter dan de ander, te idioot voor woorden. Elk nieuw monument moet weer groter worden dan de vorige, anders is het niet eerbiedig genoeg tegen over het nieuwe monument.:D Brave toeristen als wij zijn hebben we ze toch allemaal maar even afgevinkt. Moraal van de monumenten: Amerikanen vinden zichzelf geweldig en laten dat graag zien aan de hand van beton. Het zijn mooie en indrukwekkende units, maar het jammerlijke is dat uit elk monument naar voren komt dat Amerika geweldig is. Het mooie is dat we tijdens een ijshockey wedstrijd in een sportpub 2u lang met een Amerikaan gesproken hebben die dat nog eens fijn bevestigde:). Dat was echt een toffe vent met nogal wat zelfspot.

Nooit geweten dat het White House zich achter tralies bevond ;)

Blijkbaar hadden wij het getroffen door op 1 van de 2 feesten die WDC kent aanwezig te zijn: het cherry blossom festival! Hier moesten we dan ook maar even aan ruiken. Veel meer dan een hoop mensen, slechte muziek en bloemetjes was het helaas niet. Het afsluitende vuurwerk was wel indrukwekkend.

Roos had het `ET-gevoel`.


Dit is wel iets beter dan de Volvo V70 waar de agenten het in Nederland mee moeten doen.

Albert Einstein, een man naar mijn hart en tevens het enige beeld zonder het `Amerika is geweldig' gevoel :D.
 
Hieronder even wat foto's voor de WTB'ers, de rest kan hier stoppen ;). WDC heeft namelijk het vetste museum ter wereld: Air and Space museum. Ik heb hier echt een halve dag rond gelopen en ben de 2e dag nog even terug geweest. :) Super veel over de opkomst van de burgerluchtvaart en natuurlijk de ruimtevaart. Ik heb zojuist gehoord dat ik net te vroeg ben gegaan, want binnenkort komt spaceshuttle `Discovery' naar dit museum omdat hij zijn laatste vlucht heeft gehad.
De X-15A-1, het vliegtuigje dat even mach 5.6 heeft aangetikt.

Raketjes te koop, zo goed als nieuw!

De originele capsule van de apollo 11 missie. Hierin zijn de astronouten die als eerste voet op de maan hebben gezet terug gekomen. Hij ziet er ook nog heftig toegetakeld uit! :D.
Tot zover dit betoog. Vegas houden jullie nog van mij tegoed, al zal dat niet zo'n lang verhaal worden, want what happens in Vegas stays in Vegas ;).

Groeten,
Bastian



donderdag 7 april 2011

Roosje, een weekendje Toronto, Algonquin Park, NY en DC

Gegroet volgelingen!

Super bedankt voor alle reacties, belletjes, telepatische berichten, rooksignalen, skypegesprekken en schopmailtjes dat ik weer eens wat moet posten. Blijkbaar heeft het geholpen :D. Mijn vorige post is zo lang geleden dat ik net mijn blog opnieuw moest lezen om erachter te komen wat ik allemaal al wel, en vooral niet verteld had. Because I have weather a lot with ge-made.

De laatste weken waren echt super, stage stond even op een iets lager pitje, maar pruttelt nog steeds lekker door. Het project vordert echter prima en het project wordt steeds interessanter. Ik heb gisteren te horen gekregen dat er weer meer financiële toezeggingen gedaan zijn en dat het dus zeer realistisch dat hij ook daadwerkelijk gebouwd gaat worden.
In de tussentijd heb ik mij vermaakt met een hoop tripjes. Toronto is uitgebreid verkend, ik ben naar Algonquin Park (groot en mooi natuurpark in Canada), New York en Washington DC geweest. Het leukste is natuurlijk dat Roosmarijn aka `mijn vriendin'  inmiddels ook in Toronto is! Het is ook niet geheel toevallig dat alle tripjes op dit moment plaats vinden ;).

Roosje is op 11-03 aangekomen na dikke vertraging, heeft verder niets met haar gewicht te maken, maar de planning was dat ze er een dag eerder zou zijn, en ze blijft voor 5 weken. Het weekend daarna hebben we samen met Joep 'ik ben aan de proteïnen' Michels (een goede vriend uit Eindhoven) Toronto verkend. We hebben ons heerlijk gedragen als chinezen, en in 1 weekend de SD kaart van de camera volgeschoten met al het moois dat Toronto op dit moment te bieden heeft. Dit houdt in: Bastian, Roos, de CN-tower, China town, het Roger centre (baseball & ijshockey stadion), Kensington market, het royal ontario museum, een of ander veel te duur kasteel, Tim Hortens (koffie unit), de University of Toronto, Toronto Rehab, Union station, de ijshockey hall of fame, Dundas square (times square van Toronto) en owja, Joep staat er ook op :D. Below de pics.
 
Het Rogers Centre, waar ze inmiddels carnavel blijken te vieren

Roosje doet de CN tower na.

Het schitterende uitzicht vanuit de CN tower over Toronto

Een etentje voor drie bovenin de CN tower. Zoals je ziet zag het eten er goed uit, maar daar is ook alles mee gezegd. Het was koud, beetje flauw en vooral veel te duur :P. Gelukkig was het uitzicht mooi.
In de ijshockey hall of fame.

Botje met de prodent lach in het Ontario Museum


Het veel te prijzige kasteel, dus na even oooohhh en aaaahhh gezegd te hebben geloofden we het wel.

Een gevecht tussen de man van steen en de man van staal.

Het weekend daarna ben ik met Roosje naar Algonquin Park geweest. Dit is echt een mega mooi natuurgebied meer richting het midden van Canada. We hebben een auto gehuurd en zijn langs de mooie bevroren (!) kust naar het Park gereden. Hebben daar overnacht in een supermooi hutje aan het water en zijn de volgende dag het park ingeweest. Hier hebben we een aantal hike trials afgevinkt, het uitzicht was echt prachtig (zie foto's)! We hebben de mazzel gehad om nog even een Moose (rendier) in het echt in het park te spotten, die voor onze auto de weg over stak. De beesten lopen daar in het wild rond en we werden gewaarschuwd dat die beesten zonder richting aan te geven de weg oversteken. Er worden daar regelmatig Moose aangereden en de kans dat jij het overleefd is 50%. We hebben in plaats van het aanrijden van de Moose dus maar een foto's gemaakt, die overlevings kans is iets groter :P.
Vastgevroren aan het bankje van het uitzicht genieten!



Zoals je ziet had het aardig gesneeuwd. Ik heb zo'n vermoeden dat ze hier het sneeuwschuiven achterwege laten en gewoon wachten op de zomer :D.


The road ahead is empty. (Vrij vertaald als: vol gas!)

Eerste poging tot hiken.


Nadat Roos mij had uitgegraven, kwamen we op deze plek met echt een super mooi uitzicht terecht.


Geef mij maar waterijs!

De Moose, die maar 1 gewei heeft. (heeft waarschijnlijk al een keer een auto gekopt ;)) 


De brug naar de bewoonde wereld

Op reis op zijn Canadees' met koffie in een drinkbeker en een mega muffin.


Op dit bevroren strand mag niet gepilst worden boven zee-niveau. Tevens mag je honden niet laten zitten. Beetje rare vogels die Canadezen :D.

Nou dat was hem weer voor deze keer, de tijd is op. NY en DC houden jullie van mij tegoed in een volgende post, die uiteraard veel sneller zal komen dan deze. Nu staat eerst Las Vegas voor de deur (en Joep ook bijna). Ik vertrek morgen met Joep en nog twee andere gozerts van de TU/e naar Las Vegas en heb hier echt super veel zin in! Roos is op dit moment met Karen (vriendin uit Maastricht) in Montreal ontzettende vrouwen dingen aan het doen, dus dan kan ik mooi met de mannen op pad :D.
Leuk dat jullie het berichtje weer gelezen hebben, tot de volgende post!

Cheers,
Bastian